Als we onze beleidsmakers en een aantal vooraanstaande economen moeten geloven, gloort er licht aan het eind van de crisistunnel.
De eerste voorzichtige signalen van herstel worden door de financiële markten aangegrepen om de aandelenmarkten naar hogere niveaus te tillen en de lange rente van de als veilige geachte Duitse staatsleningen flink op te laten lopen. In de Verenigde Staten hebben beleggers er een tijd over gedaan om te bepalen of het afbouwen van de quantitative easing nu goed of slecht
beursnieuws was.
Net nu beleggers aan het idee gewend waren dat deze stimuleringsmaatregelen niet eeuwig konden voortduren, deelde de Fed afgelopen woensdag als een donderslag bij heldere hemel mee dat “tapering” voorlopig niet aan de orde is. Ook werd er niet over een agenda gerept en als enige reden werd aangevoerd dat de lange rente teveel was opgelopen.
Dit heeft bij mij voor de nodige verwarring gezorgd. Allereerst lijkt het niet meer dan logisch dat de lange rente in aanloop naar de tapering oploopt, dit mag dus voor de Fed geen verrassing zijn geweest. Voorts heeft de Fed altijd beweerd dat zij zich in het te voeren beleid niet zal laten leiden door de financiële markten. En dan uitgerekend op het moment dat alle onzekerheid door de markten is ingeprijst, zou men voorlopig willen afzien van tapering?
Het zou natuurlijk zo maar kunnen dat de Fed meer weet en daar ons liever geen deelgenoot van wil maken om hernieuwde onrust op de financiële markten te voorkomen. In eerste instantie reageren beleggers enthousiast op het uitstel, maar of dit het signaal voor een rally is, valt te betwijfelen. Daarvoor zijn er eenvoudigweg nog teveel beren op de weg. Niet alleen in de Verenigde Staten, maar zeker ook in Europa, waar grote beslissingen vooruit worden geschoven vanwege de komende verkiezingen in Duitsland. Hoe dan ook, de komende tijd zullen alle ogen op de Fed gericht blijven als “leidende” partij in de speurtocht naar economisch herstel.
Door het oplopen van de lange rente werden steepener
obligaties ineens weer een aantrekkelijke vastrentende belegging. Steepeners zijn obligaties van meestal financiële instellingen, waarvan de coupon variabel is. De hoogte van de coupon is afhankelijk van het verschil tussen de 2 jaar en de 10 jaar IRS rente.
Een veel voorkomende formule bij dit type obligaties is (4 x 10y–2y). De laatste tijd is het verschil tussen de 2 en 10 jaars rente opgelopen tot ruim 160 basispunten, wat de nieuwe coupon volgens bovenstaande formule zou brengen op een dikke 6.4 %.
De hoogte van de coupon is niet oneindig, want bij steepener obligaties is in de leningsvoorwaarden een maximum- en een minimumcoupon (cap en floor) opgenomen. De minimale coupon ligt tussen de 1% en de 3%, de maximale coupon tussen 8% en de 9%. Al met al een couponrendement waarvoor je je in dit tijdperk van extreem lage rentestanden niet hoeft te schamen. Temeer als je bedenkt dat met uitgevende instanties als de Nederlandse Waterschapsbank, RABO en de BNG en de senior unsecured ranking die deze obligaties hebben, het debiteurenrisico te verwaarlozen is.
Grafiek: spread 2y-10y IRS sept 2012/sept 2013. Bron:Bloomberg
Het blijft uiteraard koffiedik kijken, maar als we ervan uit gaan dat de korte rente (zoals door beleidsmakers meerdere keren aangegeven) de komende tijd laag zal blijven en de lange rente bij verdere normalisering van de marktomstandigheden verder op gaat lopen, zal dit type obligaties een prima rendement geven bij een overzichtelijk risico.