Superbelegger Warren Buffet heeft een opmerkelijke aankoop verricht. Sinds maart van dit jaar heeft hij via zijn investeringsfonds Berkshire Hathaway 64 miljoen aandelen IBM aangeschaft. Daarmee heeft zijn fonds nu een belang van 10,7 miljard dollar. Nu blijkt dat hij ook een belang in Intel aan het opbouwen is. Waarom die plotselinge interesse voor technologie?
Spijt van moment
Buffet heeft een van zijn meest elementaire regels geschonden. Koop wanneer iedereen verkoopt. De man die in de afgelopen decennia alleen voor Coca Cola een uitzondering wilde maken, heeft belangen in zo'n dertig ondernemingen. De belangen in onder andere Tesco en Kraft Foods kocht hij bijna allemaal op dieptepunten aan. Hij geeft toe er best spijt van te hebben dat hij IBM niet vijf jaar geleden heeft gekocht. Een aandeel IBM kostte in maart 2009 74,88 dollar. Tegenwoordig betaal je 187,35 dollar per aandeel. Buffet hierover: “IBM heeft al jaren een duidelijke langetermijnvisie. Het was echter onbekend terrein voor mij. Had ik vijf jaar geleden maar beter opgelet.”
Ook belang in Intel
Naast zijn strategie om op historisch lage koersen toe te slaan is het ook apart dat hij nu voor het eerst een belang in een technologieonderneming heeft aangekocht. Hij heeft nu zelfs een belang van 200 miljoen dollar in Intel. Buffet moest tot op heden niets hebben van technologiebedrijven. Hij kon het simpelweg niet voldoende doorgronden. Hierdoor is de hele internetbubbel, maar ook het ineenstorten ervan aan zijn neus voorbij gegaan. Tijdens een interview op CNBC legt hij uit waarom hij deze voor hem zo onconventionele aankoop nu toch heeft gedaan. “IBM is een concern met een zeer goed management en een wereldwijd topmerk. IBM helpt wereldwijd bedrijven beter en efficiënter werken. Ook levert het aan bedrijven die bereid zijn veel geld te besteden aan de diensten van IBM.” Dit klinkt natuurlijk mooi, maar zo kan ik er nog wel wat opnoemen.
Cloud computing
Toch is deze opmerkelijke stap vrij simpel te verklaren. Wie vooruit kijkt kan slechts één conclusie trekken: we kunnen straks niet meer zonder technologiebedrijven als IBM. Technologie in de breedste zin van het woord is straks niet meer weg te denken. Het fenomeen ´cloud computing´ gaat grote vormen aannemen in ons dagelijks leven. Netwerken, beveiliging, opslag van hard- en software. We kunnen straks niet meer zonder. Zeker de nieuwe generatie weet niet beter.
Onderwijs voorop
Neem Argentinië. Op de helft van de middelbare scholen in Argentinië heeft elke student en docent een laptop met internetverbinding. Zelfs op het platteland en op de eilanden. De ervaringen van 1,8 miljoen leerlingen zijn zo positief dat men er nu bij het ministerie van onderwijs over denkt om volgend jaar het doel van 3,7 miljoen laptops te bereiken.
Ook het Nederlandse onderwijs is ver met de toepassing van allerlei mogelijkheden via e-learning. Zo wordt 20 procent van alle tablets gekocht door ‘het onderwijs'. En dan hebben we het niet alleen over grootverbruiker TU in Delft. Ook op enkele basisscholen maken de kleinste kleuters kennis met de computer of met tablets.
Naast het onderwijs zijn de toepassingen ondenkbaar simpel. Wist u bijvoorbeeld dat zelfs de leden van de eerste kamer, nu eenmaal niet de meest innovatieve groep van de bevolking, Sogety opdracht hebben gegeven om de 75 senatoren te voorzien van een iPad met daarop een speciaal ontwikkelde applicatie? Via deze applicatie kunnen de senatoren wetsvoorstellen, kamercorrespondentie en andere vergaderstukken digitaal beheren en raadplegen. Het is slechts klein, maar een duidelijk voorbeeld van de mogelijkheden.
Nooit te oud
Wat heeft dit met IBM te maken, zult u denken? Al die gebruikers moeten worden aangesloten op een plaats waarop grote hoeveelheden data kunnen worden opgeslagen. Plaatsen waarop software kan ‘worden geleend' en de toepassing kan worden verbonden aan een netwerk. De behoefte groeit en grote ondernemingen als IBM bezitten de technologische kennis en capaciteit om dit soort netwerken levend te maken. De stap van Buffet is dus zo opmerkelijk nog niet. Alleen jammer dat het hem zoveel tijd kost om deze toegevoegde waarde en potentie nu pas in te zien. Niemand is te oud om te leren en om zo af en toe eens van koers te wijzigen.